Pop
Charlie Cunningham heeft onlangs zijn vierde studioalbum "In Light" uitgebracht. Het werd geproduceerd door Luke Smith, die al eerder samenwerkte met artiesten als Keaton Henson, Foals en Everything Everything. Op dit album geeft Cunningham diepere inzichten in zijn innerlijke zelf dan ooit tevoren. En dat is opmerkelijk - hij staat er immers om bekend zijn emoties en gedachten om te zetten in delicate, sfeervolle soundscapes. Zijn onmiskenbare mix van indiefolk en singer-songwriterelementen heeft hem de afgelopen jaren meer dan 500 miljoen streams en een trouwe internationale schare fans opgeleverd.
Maar deze keer wilde Cunningham een nieuwe uitdaging aangaan. Geïnspireerd - en gealarmeerd - door de ontwikkelingen op het gebied van kunstmatige intelligentie, dringt hij verder dan ooit door tot de kern van artistieke expressie. Het resultaat: tien liedjes, geschreven in vijf weken in Tottenham, Noord-Londen. Allemaal opgenomen in één take met minimale nabewerking, nemen ze je mee in een fascinerend diepe bewustzijnsstroom waarin Charlie Cunningham op zoek gaat naar waarheden - die van hemzelf en die van de wereld van vandaag en morgen. Het is een wereld die niet altijd vertrouwen inboezemt, waarin we meer dan ooit in de klauwen zijn van de big data octopussen en die toch vol hoop is zolang er momenten van oprechte menselijke verbinding zijn.
"The best is yet to be / I believe", is Cunningham overtuigd in "This I Know". Het album heet niet voor niets "In Light" en niet "In Darkness". Het geluid van het album is ook als een licht van hoop: zacht pulserende, organische producties, etherische melodische bogen en Charlie Cunninghams meesterlijk bespeelde nylongitaar smelten samen met een ingehouden instrumentatie die zijn kenmerkende stem bijna magisch lijkt te volgen. Het resultaat is een constante muzikale dialoog waarin klankkleur en dynamiek vloeiend in elkaar overgaan - soms subtiel veranderd door subtiele sleutelwijzigingen, soms krachtig doorbroken door gerichte vervormingen. Bewust spelen met vervorming was een centraal onderdeel van het creatieve proces.
Maar deze keer wilde Cunningham een nieuwe uitdaging aangaan. Geïnspireerd - en gealarmeerd - door de ontwikkelingen op het gebied van kunstmatige intelligentie, dringt hij verder dan ooit door tot de kern van artistieke expressie. Het resultaat: tien liedjes, geschreven in vijf weken in Tottenham, Noord-Londen. Allemaal opgenomen in één take met minimale nabewerking, nemen ze je mee in een fascinerend diepe bewustzijnsstroom waarin Charlie Cunningham op zoek gaat naar waarheden - die van hemzelf en die van de wereld van vandaag en morgen. Het is een wereld die niet altijd vertrouwen inboezemt, waarin we meer dan ooit in de klauwen zijn van de big data octopussen en die toch vol hoop is zolang er momenten van oprechte menselijke verbinding zijn.
"The best is yet to be / I believe", is Cunningham overtuigd in "This I Know". Het album heet niet voor niets "In Light" en niet "In Darkness". Het geluid van het album is ook als een licht van hoop: zacht pulserende, organische producties, etherische melodische bogen en Charlie Cunninghams meesterlijk bespeelde nylongitaar smelten samen met een ingehouden instrumentatie die zijn kenmerkende stem bijna magisch lijkt te volgen. Het resultaat is een constante muzikale dialoog waarin klankkleur en dynamiek vloeiend in elkaar overgaan - soms subtiel veranderd door subtiele sleutelwijzigingen, soms krachtig doorbroken door gerichte vervormingen. Bewust spelen met vervorming was een centraal onderdeel van het creatieve proces.