Waterburcht Schelenburg geldt als het oudste bewaard gebleven renaissancegebouw in Noord-Duitsland.
Het complex rust op meer dan 1000 eikenhouten palen die in de waterrijke ondergrond zijn geheid. Na de brand in 1490 werd de intacte gotische verdedigingstoren met zijn meer dan 2,50 meter dikke metselwerk verbonden met het nieuwe deel van de burcht in de Weser-renaissancestijl. Bezoek is niet mogelijk.
De naam van het kasteel is afgeleid van de familie von Schele. In 1396 trouwde Rabodo von Schele met erfgename Elisabeth von Sledesen, wier familie 300 jaar lang de burcht bestuurde en de wijk Schledehausen zijn naam gaf. Nakomelingen van de familie von Schele wonen nog steeds op kasteel Schelenburg.
Nadat de woon- en boerderijgebouwen aan het einde van de 15e eeuw tot aan de funderingsmuren waren afgebrand en alleen de verdedigingstoren de vlammen weerstond, liet Heidenreich von Schele het woongebouw rond 1530 door de bekende bouwmeester Jörg Unkair in de stijl van de vroege Wezer-renaissance herbouwen. Daarbij werd gebruikgemaakt van de oude funderingsmuren die net als de toren met dikke eikenhouten palen zijn verankerd in de drassige grond. De schietgaten, waarvan sommige nog bestaan, en de grachten (voorheen omringden vier concentrische krachten het oude kasteel), de versterkte toren en de grachten waarvan sommige nog te zien zijn, verwijzen naar het oorspronkelijke defensieve karakter van dit complex.
Tegenwoordig wordt het kasteel meestal privé gebruikt, soms vinden er evenementen van het DinnerAct-theater plaats.
De naam van het kasteel is afgeleid van de familie von Schele. In 1396 trouwde Rabodo von Schele met erfgename Elisabeth von Sledesen, wier familie 300 jaar lang de burcht bestuurde en de wijk Schledehausen zijn naam gaf. Nakomelingen van de familie von Schele wonen nog steeds op kasteel Schelenburg.
Nadat de woon- en boerderijgebouwen aan het einde van de 15e eeuw tot aan de funderingsmuren waren afgebrand en alleen de verdedigingstoren de vlammen weerstond, liet Heidenreich von Schele het woongebouw rond 1530 door de bekende bouwmeester Jörg Unkair in de stijl van de vroege Wezer-renaissance herbouwen. Daarbij werd gebruikgemaakt van de oude funderingsmuren die net als de toren met dikke eikenhouten palen zijn verankerd in de drassige grond. De schietgaten, waarvan sommige nog bestaan, en de grachten (voorheen omringden vier concentrische krachten het oude kasteel), de versterkte toren en de grachten waarvan sommige nog te zien zijn, verwijzen naar het oorspronkelijke defensieve karakter van dit complex.
Tegenwoordig wordt het kasteel meestal privé gebruikt, soms vinden er evenementen van het DinnerAct-theater plaats.