Manfred Heinze: "Laaaaangweilig"

Manfred Heinze schildert en tekent zijn biomorfe vormen, die hij cellen noemt, sinds 1977. Het bijzondere eraan is enerzijds de zeer eenvoudige vorm en anderzijds de complexiteit van de manier waarop deze vormen in elkaar zitten. Hij bedacht dit in een zeer vroege fase van zijn artistieke activiteit en, het kan gezegd worden, streefde dit concept zijn hele leven na. Deze benadering geeft zijn werk een continuïteit die anders alleen gevonden kan worden in de wereld van vormen in de natuur. Al vele miljoenen jaren beschikt de natuur over een zeer groot, maar beperkt repertoire aan vormen, die zij in een bijna onbeperkt aantal variaties voortbrengt. Manfred Heinze als kunstenaar zoekt niet, probeert niet, twijfelt niet. Hij heeft zijn eigen gekozen vorm, die voor hem bestemd lijkt te zijn, en hij is ook ver verwijderd van de noodzaak om uit deze cyclus te breken naar andere gebieden van de kunst. Zijn element, zo eenvoudig als het gevarieerd is, is zijn vorm van kalmte, evenwicht, meditatie en, niet te vergeten, verveling in zijn meest positieve manifestatie. Ook al klinkt dit allemaal te simpel en doen zijn handelingen denken aan een monomanie, de prestatie die gevierd moet worden ligt in de dagelijkse, gedisciplineerde artistieke praktijk van het creëren van een veelzijdig, gevarieerd werk uit het eenvoudige element van de cel, een kunstwerk dat vol is van essentiële spanning en zo de oneindigheid van mogelijkheden illustreert aan de kijker. Momenteel helpen de grove pigmentkorrels van het Japanse Iwa-Enogu (mineraal pigment) hem ook om een gebroken, veelkleurige structuur te creëren in zijn achtergronden en cellen.

Monika Neudorf (2025)

Sinds 1977 zijn de werken van Manfred Heinze gebaseerd op het volgende concept:
 
"Biomorfe vormen, zogenaamde cellen,
bedekken geheel of gedeeltelijk
verschillende beelddragers in
verschillende kleuren,
groottes en schildertechnieken."