Brunnen "Ankumer Quitt" in Ankum

Deze fontein heeft zijn plaats gevonden in het centrum van het dorp, voor het gemeentehuis. Door te verwijzen naar de gemeenten Aslage, Brickwedde, Druchhorn, Holsten, Rüssel, Tütingen, Westerholte en het district Loxter Ort, die tot 1972 zelfstandig waren, wordt een deel van de recente geschiedenis van de gemeente Ankum duidelijk. Tegelijkertijd geven de figuren een deel van het wezen van de Ankumse burger weer. De cijfers zijn bedoeld om te laten zien wat de "Ankumer Quitt" inhoudt.
De kroniek vertelt ons dat 150 jaar geleden een nieuwsgierige vreemdeling aan de herbergier Mähler vroeg wat "Ankumer Quitt" betekende. Deze sluwe herbergier vroeg de vreemdeling wat dichterbij te komen met zijn oor, zodat hij het antwoord beter kon verstaan en niemand anders het kon horen. Toen de vreemdeling aan dit verzoek voldeed, beet hij in zijn oor. Het gemoedelijke, ondeugende gevoel voor humor van de Ankumers wordt duidelijk gemaakt door de "Ankumer Quitt".
Een andere kroniekschrijver vermeldt dat "Ankums Quitt" een soort van schattigheid van de inwoners van Ankum was die in de hele streek spreekwoordelijk was geworden. De dichter uit Osnabrück, dominee J.M. Seling, schreef in zijn lied over de "Ankumsk Quitt" in het refrein:
Deugdzame tred met parmantige stap,
Wijs en verstandig is Ankumskes Quitt.
Ontwerp en creatie van de fontein: Dr. Reinhard Krüsselmann
Planning en uitvoering: Gemeente Ankum
Tekst: Wilhelm Krümpelmann